ببخشيد خواهر گرامي كه من تلفني نتوانستم جواب كامل به شما بدم جواب سوال شما مساله 479 ولي اگه من درست جواب سوال شما رو نفهميد اين موضوع شما 478 هست تا 492 و اگر موتوجه نشوديد به من ايمئل به صورت خوصوصي بديد تا من شماره كسي كه تو اين مساله وارد تر بهتون بدم بازم اگه سوالي داريد به پرسيد اگه تونستم  جواب ميدم

احكام ويژه خواهران 1
پيش درآمدي بر اجتهاد و تقليد
آئين حياتبخش اسلام ، راه و رسم ويژه اي را براي تنظيم و اداره حيات بشر ، پيش
روي او نهاده است . هدايت در مسير تعالي و كمال ، مانند هر پديده ديگري نياز به برنامه
اي از پيش تعيين شده دارد كه تمام جوانب امور و موانع راه در آن پيش بيني شده باشد .
خالق متعال كه انسان را در همه مراحل سير او تا بي نهايت ، مورد لطف و عنايت قرار
داده است . براي نيل او به عاليترين مراتب كمال و سعادت ، طرحي عظيم در انداخته و
ابلاغ و اعلام كرده است. . آن را از لسان قرآن و سنّت ائم.ه معصومين
و فرزندان . بي شك. اين برنامه و خطّ مشي ويژه جز از طريق وحي و سخنان پيامبر
كسي را وصال نمي دهد، بلكه تنها در مكتب قرآن و اهل بيت رسول ، . معصومش
مي توان به حريم آن راه يافت. كشف و استنباط اين برنامه آسماني، بايد بر عهده . الله
كساني گذارده شود كه در علوم قرآني كارشناسان ماهر، و صادقند و درايت آنها در
حديث و سنّت، معلوم همگان باشد. از اين روست كه ضرورت وجود خبر گان دلسوز و
نستوه رخ مي نمايد ، خبرگان و مجاهداني كه با تلاش بي وقفه و با رجوع به منابع و
مدارك اصيل اسلامي، در استنباط احكام ديني و وظايف اسلامي فرد و اجتماع ، سعي
بليغ دارند و با همه نيرو و وسع خود در اين عرصه داخل
مي شوند . از ميان عالمان و دانشمندان اسلامي مراجع گرانقدر تقليد ، عهده دار اين
وظيفه خطير و رسالت بزرگند.
- ادوار تاريخي اجتهاد
خداوند بزرگ، احكام و تكاليفي را براي فرزند آدم ، مقرر فرموده است . اين
فرود آمد و حضرتش همه آن را بي كم و . احكام، از طريق وحي بر پيامبر اكرم
كاست به مردم عصر خود ابلاغ فرمودند . از همين رو ، زمان حيات رسول گرامي را
عصر تشريع مي نامند، يعني عصري كه قوانين و احكام الهي به كسوت شريعت درآمدند
و مردم را مخاطب خود ساختند .
احكام ويژه خواهران 2
به تدريج ، گذر زمان موجب گستردگي و پيچيدگي روزافزون مسايل جامعه
اسلامي شد و در بستر يك جريان طبيعي در تاريخ، مسلمين بر ضرورت دستيابي به كم
وكيف احكام و راه هاي استنباط آنها در عصر غيبت ،اتفاق نظر پيداكردند. در زمان
چنين ضرورتي . و بعد از آن در عصر امامان بزرگوار شيعه . حيات رسول گرامي
احساس نمي شد. زيرا در عصر رسالت ، احكام و قوانين الهي به دست مبارك رسول
تشريع و تبلغ مي گرديد و از آن پس نيز كه دوره امامت خاص.ه حضرات . الله
فرا رسيد . ايشان مفاهيم كلي دين را در قالبهاي مدو.ن و الگو وار براي . معصومين
مردم عصر خود بيان فرمودند . رسالت ائم.ه عظيم الشان شيعه ، ترسيم خطوط كلّي و نشان
بود.تابشري.ت با الهام گيري از اين مفاهيم كلي و خطوط . دادن اسلام ناب محم.دي
برجسته ، راه خود را در دوره هاي بعد پي گيرد و بر جامع . يت دين مبين كه براي همه
زمانها و مكانهاست ، صح.ه گذارند.
در عصر غيبت آخرين حج.ت خدا (عج) ضرورت تداوم حركت انبياء و اوصياء
(صلوات الله عليهم اجمعين )، ايجاب مي كند كه با توجه به جامعي.ت دين اسلام و
عمومي.ت آن، آگاهترين و صالحترين افراد ام.ت اسلامي ، يعني مراجع بزرگوار شيعه ،
عالم انساني.ت را به سوي سعادت رهنمون گردند. در اين راه پر مخاطره ، دستمايه و رأس
المال ايشان ، همانا قرآن و احاديث معتبر است و البتّه كه چنين راهي را چنان سرمايه اي
بايد ، والاّ هيچكس راه به جايي نخواهد برد.
-ضرورت و شرايط مرجعي.ت
گستردگي و عمومي.ت قوانين اسلام در زمينه هاي مختلف حيات ، ضامن هدايت و
سعادت فردي و اجتماعي انسان و تكامل او به سوي كمال مطلق است .
اين گستردگي و شمول ، اقتضا مي كند كه همگام با تحو.لات زماني و مكاني ، مقام
جامع الشرايطي ، پاسخگوي مسائل و پرسشهاي ديني مردم در هر عصري باشد . مراجع
بزرگوار شيعه در طول تاريخ فقاهت و اجتهاد ، آنچنان در دقايق علمي و استباط مسائل
عقلي و آراء پيشينيان ، تام.ل و امعان نظر داشته اند كه بيش از هر مقام و منبع ديگري
احكام ويژه خواهران 3
شايسته پاسخگوئي به نيازهاي عصر و نسل خود مي باشند و در واقع در هيچ عصري ،
مردم جز از اين طريق ، پاسخ مشكلات علمي و عملي خود را دريافت نكردند.
هنگامي كه عشق و ايمان ، به مدد عقل و درايت درآيند و افزون بر همه اينها ، قو.ه
استنباط و اجتهاد نيز همراه گردد ، مقام مرجعي.ت شكل مي پذيرد و قادر به حل و فصل
مسائل مسلمانها مي گردد.
و. اَم.ا م.نْ كانَ مِنَ الْفٌقَهاءِ ، صائِناً » از طرفي فقيهان ام.ت كه به شهادت روايت مشهور
صالحترين مقام «. . لِنَفْسِهِ ، حافِظاً لِدينِهِ م.خالِفاً لِه.واه. م.طيعاً لِاَم.رِ م.و.لاه فَلِلْع.وامِّ اَنْ ي.قَلِّد.وه
براي اداره و ارشاد جامعه اسلامي هستند ، در سخت ترين امتحانات و در كوران حوادث
به خوبي از عهده مسئوليت رهبري اجتماع مسلمين برآمده اند . اينان ، بزرگ مرداني
هستند كه روي.ة آنها همان ”زي طلبگي“بوده و در عاليترين مراتب دنيوي و معنوي ، مهار
نفس را از كف نداده اند.
بي جهت نيست كه مردم از دير باز به اين طايفه از دانشمندان ، نهايت حسن ظن را
داشته و از بذل مال و جان براي اجراي فرامين ايشان دريغ نكرده اند .
علم و معرفت ، انس و آشنايي با قرآن و سنّت ، صداقت و درستي ، عدالت و
شجاعتت و بي اعتنايي به زخارف دنيا كه براي قاطبة مراجع بزرگوار ، چونان ملكه اي
استوار درآمده است ، علّت عمدة توجه و رويكرد مردم به ايشان است . و پيش از هر چيز
اقبال توده ها به مجتهدان با اخلاص را بايد در همين خصيصه ها جستجو كرد.
-مواجهة منطقي دين با مسائل جديد
ديندارانه زيستن و در عين حال از علم و صنعت روز ، بهره جستن ، موجب بروز
معضلات فكري و مشكلاتي علمي بي سابقه اي در ميان دينداران شده است ، براستي
دين ، چگونه راه خود را در ميان انبوه معضلات عصر جديد مي پيمايد؟ و آيا جز در
ساية هماهنگي دين وعقل،پاسخي مناسب براي نيازهاي انسان عصر جديد قابل دريافت
است ؟ اين دسته از پرسشها پاسخي روشن دارند و نيازي به شرح و بسط آنها نيست.ام.ا در
رابطه با فقه و احكام فرعي،گفتني است كه در روندتعيين مناسبات وتنظيم روابط فردي و
گروهي،آنچه كه به اين علم مربوط مي شود،عبارت است از” استمرار اجتهاد و
پاسخگويي هاي لحظه به لحظه“.بدين معنا كه عالمان و فقيهان ام.ت،با بهره گيري از
احكام ويژه خواهران 4
مفاهيم عام وجهان شمول شريعت،دربارة مسائل نويني ازقبيل روابط ومناسبات بين المللي
، حقوق بشر، جنگهاي سردو گرم ، دفاع از كيان اسلام و منافع مسلمين ، اقتصاد اسلامي ،
نسبي.ت و يا ثبات اخلاق و ارزشها، كنترل جمعي.ت ، بيمه ، ماليات ، تعاونيها و صدها مسأله
ديگر به كنكاش و استنباط خواهند پرداخت و دربارة هر يك از اين مسائل ، رأي
خواهند داد . پرواضح است كه چنين طريق ناهمواري را كساني قادرند بپيمايند كه علاوه
بر برخورداري از علم و معرفت كافي در زمينة علوم اسلامي، مايه هاي فراواني در زمينه
هاي تهذيب و تزكية روح و تجربه هاي علمي ، به چنگ آورده باشند.
-لزوم رجوع به متخص.ص
بركسي پوشيده نيست كه وسعت علوم و شعبات متعد.د علمي تا به حد.ي است كه
حتّي شمارش آنها ، كاري صعب و دشوار است . از همين رو تخص.ص به معني واقعي آن
جز در يك الي دو رشته امكان وقوعي ندارد ، بلكه تخص.ص در زمان ما جز با پژوهشهاي
چندين ساله و هم.تهاي بلند ، صورت تحقّق به خود نمي گيرد. تا آنجا كه تصو.ر مهارت
كافي براي يك شخص در چندين رشته و فن خارج از تصو.ر و امكان است.
رشته هاي فني و تجربي به جهت كاربردهاي مؤثّر و سازندة آنها در زندگي روزمره
، نزد عموم از شأن و منزلتي ويژه و در برخي موارد ، دور از انتظار برخوردارند . عنوان
تخص.ص در اين رشته هاي و مراجعة افراد به كارشناسان علوم فوق الذكر ، امري كاملاً
مقبول وپذيرفتني است . اما چرا هنگامي كه نوبت به علوم ديني و استنباطي مي رسد، اين
امر بديهي و كاملاً عقلايي از طرف برخي ، مورد خدشه و چون و چرا قرار مي گيرد؟ به
حتم تمام ادلّه و براهيني كه رجوع غير متخص.ص در هر علمي را به متبح.رين آن فن به
اثبات و ظهور مي رساند . از مراجعة مردم به مراجع ديني ، براي فهم و دريافت احكام
اسلام، پشتيباني مي كند. بويژه در دنياي كنوني كه معبر حوادث گوناگون و جايگاه ؛
تحولات سريع صنعتي و تغييرات اساسي در چهرة جوامع انساني است ، هيچ ترديدي در
لزوم مراجعه به صاحبان تخص.ص در علوم دين ، باقي نمي ماند. جز اين نيست كه
تحو.لات اخير در مقياسهاي جهاني ، نه فقط از اهم.ي.ت و ضرورت مقام مرجعي.ت در
جامعة انساني نكاسته است ، بلكه اين تغيير و تحو.لات بنيادي بيش از پيش ، ضرورت
وجود يك مقام مسؤول ، در پاسخگويي به نيازهاي ديني مردم را مشخّص مي كند.
احكام ويژه خواهران 5
-ميزان تأثير پذيري اجتهاد از زمان و مكان
مفاهيم مشكوكي مانند تطو.ر و تغيير شرايط زمان و . بعد از وفات رسول اكرم
مكان ، در ميان مسلمين رونق گرفت . مشكوك بودن اين عناوين از آن جهت بود كه
بهانه اي براي تغييرات اساسي در محكمات ديني شده بود . يعني هوي.ت و حقيقت اسلام
و احكام آن در برابر متغي.رات اجتماعي خاضع شده و آنچه كه اصيل و پابرجا مي نمود .
همانا چهره و سمت و سوي اجتماع بود . لحاظ زمان و مكان در مجراي استنباط ، امري
بايسته و مورد سفارش اولياء ديني و در اين اواخر حضرت امام بود . ام.ا در اين مسير نيز
افراط وتفريط، مذموم و نابايسته است . به هر حال اين ديد غلط در حال حاضر نيز ، گاه
از برخي زبانها وقلم ها،ترسيم مي شود وچون آفتي در فهم دين و مباني شريعت شده
است.
نبايد فراموش كرد كه آنچه معيار و ملاك است ، وحي و احكام آسماني است ، نه
تبديل احكام بر وفق اوضاع و متغي.رات ناپايدار ، چه بسا ؛ كيان اسلام و سعادت
جامعة اسلامي ، بارها در اثر افراط و تفريطهاي آنچناني به مخاطره افتاده است .
گاه به موجب افراط در لحاظ شرايط زماني و مكاني و گاه در اثر بي توجهي ناشيانه
به زمان و مكان ، ضربات بسياري بر پيكرة نظام اسلامي وارد شده است . همپايي و
هماهنگي با آنچه كه تغييرات زمان و مكان ناميده مي شود . چندان سهل و آسان نيست.
در واقعي.ت زمان ، هر ترقّي و تعالي وجود دارد و هم انحطاط و انحراف، بايد با پيشرفت
زمان پيش رفت و با انحراف آن مبارزه كرد . ام.ا تميز و تشخيص انحراف از تعالي ، بدون
نظر كردن به سرچشمه ها و منابع ، عقيم خواهد ماند.
اسلام با اختصاص هدفها در قلمرو دين و واگذاشتن ابزار و صورت كار در حوز ة
علم و فن ، از هر گونه تصادم و تعارض با توسعة فرهنگ و تمدن پرهيز كرده است .
و اين را بايد از معجزات دين مبين دانست كه برابر احتياجات ثابت بشري ، قوانين
ثابت و به موازات نيازهاي متغي.ر او مقررات متغي.ري را پيش بيني كرده است . اسلام
بوضوح وجود مصالح عاليه را در پشت احكام خود ، تصريح دارد و از طرف ديگر در
مطاوي بزرگان شريعت ، درجة اهم.ي.ت مصلحتها بيان شده است و اين مسأله كار محقّقان
را در زمينة تعارض مصالح اسان كرده است . زيرا ، اسلام اجازه داده است كه در چنين
احكام ويژه خواهران 6
ترجيح بلا » مواردي كارشناسان متبح.ر ، با لحاظ درجة اهم.ي.تها و سنجش اولوي.تها، به دام
در نغلطند و اهم. را به پاي مهم.، ذبح شرعي نكنند . « مرج.ح
-احكام در منظر اخلاق
در قرآن مجيد ، جنبة اخلاقي دارد. « آيات الاحكام » گفتني است كه روح و آهنگ
غالب آيات مربوط به احكام به يك تعليل و يا تحليل اخلاقي ختم مي شود. و اين سنّت
به خوبي حكايت از آن مي كند كه قرآن مجيد ، اساسي ترين ركن و منبع فقه ، رسالت
اصلي خود را ، بيان و تحكيم اصول اخلاقي مي داند. هنگامي كه تكاليف فرعي و شرعي
، چنين بياني را در قرآن به خود اختصاص مي دهد تفسيري جز اينكه اخلاق و تكامل
روحي ، مطمح نظر وحي مي باشد ، ندارد .
احكام ، تنها نه از آن جهت كه آهنگ زندگي مسلمين را منضبط گرداند . تشريع
شده است بلكه اداره و هدايت قلبي بشر به سمت متعالي ترين سجاياي اخلاقي نيز در نظر
است . گرچه نفس وضع و قرار دادن تكاليف شرعي ، حاكي از توج.ه خالق سبحان به
نوع انسان است ، ا . ما گذشته از آن ، طريقة وضع و تشريع آنها نيز از توج.ه و اعتناي
صاحب آفرينش به تربيت فرزندان آدم ، سخن مي گويد . قرآن كريم از آن جهت عمل
و تعه.د به قانون را خواستار است كه اين اعمال زمينة پرورش روحيات اخلاقي
انسانهاست و شايد اگر جز اين بود ، اين ماية عنايت و توصية عمل به احكام فقهي ، بي
وجه مي نمود .
. -منزلت احكام در مسابقات سراسري قرآن و عترت
بي هيچ ترديدي، تقي.د به احكام و دستورات بر گرفته از قرآن و سنّت معصومين
يگانه طريق نجات مسلمين و شكل گيري حيات اسلامي و قرآني ايشان است . پي ،.
با وضعي.تهاي متغّير جوامع كه منجر به تدوين رساله هاي . گيري و تطبيق ائم.ة اطهار
عملي.ه گرديد ،نشانگر مساعي عالمانه و دلسوزانة دانشمندان گرانقدر تشي.ع و حساسي.ت
مبارك اين طبقه از عالمان ديني به سرنوشت مسلمين است.انس و تعه.د به دستورات
فقهي در ميان اقشار تحصيل كرده و جوانان ميهن اسلامي كه نسل بالندة هر كشوري
محسوب مي شوند ، ميمون و مبارك است . هر قدر كه توج.ه قلب و روح نسل جوان به
احكام ويژه خواهران 7
اصول و فروع دين افزون گردد، بيشتر موجبات تعالي و تكامل جامعه ، فراهم مي گردد و
چنانچه به هر دليلي اين شوق و گرايش ، فروكش كند . زمينه براي نفوذ فرهنگ بيگانه و
شبيخونهاي فرهنگي مساعد مي گردد . مسلّماَ از آفت كم توج.هي به احكام شرعي در
ميان جوانان عموماً و دانشجويان خصوصاً، تعبيري جز فاجعه و توفيق مغزهاي شيطاني ،
نمي توان آورد . به نظر مي رسد كه نهادهاي فرهنگي و قاطبة فع.الي.تهاي تربيتي و تشويقي
، بايد سوق دادن جوانان را به سوي احكام اسلام ، در دستور كار خود قرار دهند و از هر
گونه صرف هزينه و سرمايه گذاري در اين عرصه دريغ نورزند . زيرا جوانان ، زنده
ترين و سازنده ترين اجزاء اجتماع محسوب مي شوند و هر گونه تغيير در روحيات و
منش آنان در سطح وسيع جامعه انعكاس دارد .
شاخه اي به شاخه هاي « احكام » به همين منظور ، در پوشش طرحي نو ، تحت عنوان
مسابقات افزوده شد ، تا در كنار تربيت جوانان عزيز و تشويق آنها به سوي قرائت ،
تجويد ، تحقيق، همخواني و ... اين جنبة حياتي نيز مورد غفلت قرار نگيرد. اين مجموعه
از رسالة عملي.ة بنيانگذار جمهوري اسلامي حضرت امام (ره) (چاپ دوم  وزارت ارشاد
اسلامي ) انتخاب شده است وتوصيه مي شود كه داوطلبان عزيز براي آگاهي از ساير
مسائل، رساله عملي.ه را با دقّت مطالعه كنند.
ياري خداوند منان را در جهت گسترش فرهنگ وحي و اجراي فرامين اولياء دين،
مسئلت مي كنيم و اميدواريم كه اين دوره از مسابقات نيز خدمتي بسزا به تحكيم ايمان و
داشته باشد. . عقيدة جوانان به قرآن و عترت
والسلام
هيات علمي ستاد مركزي برگزاري مسابقات قرآن و عترت
احكام ويژه خواهران 8
احكام تقليد
مسأله 1 : مسلمان بايد به اصول دين يقين داشته باشد ، و در احكام غير ضروري
دين بايد با مجتهد باشد كه بتواند احكام را از روي دليل به دست آورد ، يا از مجتهد
نقليد كند يعني به دستور او رفتار نمايد ، يا از راه احتياط طوري به وظيفة خود عمل نمايد
كه يقين كند تكليف خود را انجام داده است ، مثلاً اگر عده اي از مجتهدين عملي را
حرام مي دانند . عدة ديگر مي گويند حرام نيست آن عمل را انجام ندهد ، و اگر عملي
را بعضي واجب و بعضي مستحب مي دانند آن را بجا آورد ، پس كساني كه مجتهد
نيستند و نمي توانند به احتياط عمل كنند واجب است از مجتهد تقليد نمايند.
مساله 2: تقليد در احكام عمل نمودن به دستورات مجتهد است ، و از مجتهدي بايد
تقليد كرد كه مرد و بالغ و عاقل و شيعه دوازده امامي و حلال زاده و زنده و عادل باشد.
مساله 3: مجتهد اعلم را از سه راه مي توان شناخت : اول آنكه خود انسان يقين
كند. مثل آنكه از اهل علم باشد و بتواند مجتهد و اعلم را بشناسد. دوم آنكه دو نفر عالم
عادل كه مي توانند مجتهد و اعلم را تشخيص دهند مجتهد بودن يا اعلم بودن كسي را
تصديق كنند ، به شرط آنكه دو نفر عالم عادل ديگر با گفتة آنان مخالفت ننمايند ، سوم
آنكه عده اي از اهل علم كه مي توانند مجتهد و اعلم را تشخيص دهند. و از گفتة آنان
اطمينان پيدا مي شود مجتهد بودن ويا اعلم بودن كسي را تصديق كنند.
مساله 7:ا گر مجتهد و اعلم در مسأله اي فتوا دهد مقلّد آن مجتهد يعني كسي كه از
او تقليد مي كند نمي تواند در آن مسأله به فتواي مجتهد ديگر عمل كند ، ولي اگر فتوا
ندهد و بفرمايد احتياط آن است كه فلان طورعمل شود . مثلاً بفرمايد احتياط آن است
كه در ركعت سوم و چهارم نماز سه مرتبه تسبيحات اربعه يعني (س.ب.حانَ اللهِ و الْح.م.د. لِلّهِ و.
لا اِله. اِلاَّ اللهُ و. اللّه. اَكْب.ر ) بگويند ، مقلّد بايد يا به اين احتياط كه احتياط واجبش مي
گويند عمل كند و سه مرتبه بگويد ، يا به فتواي مجتهد ديگري عمل كند نا بر احتياط
واجب به فتواي مجتهدي كه علم او از مجتهد اعلم كمتر و از مجتهدهاي ديگر بيشتر
است عمل نمايد. پس اگر او يك مرتبه گفتن را كافي بداند
احكام ويژه خواهران 9
مي تواند يك مرتبه بگويد و همچنين است اگر مجتهد اعلم بفرمايد مسأله محلّ
تأم.ل يا محلّ اشكال است.
مساله 8: ا گر مجتهد اعلم بعد از آنكه در مسأله فتوي داده احتياط كند  مثلاً
بفرمايد ظرف نجس را يك مرتبه در آب كر بشويند پاك مي شود ، اگر چه احتياط آن
است كه سه مرتبه بشويند – مقلّد او نمي تواند در آن مسأله به فتواي مجتهد ديگر رفتار
كند، بلكه بايد يا به فتوي عمل كند ، يا به احتياط بعد از فتوي كه آن را احتياط مستحب
مي گويند عمل نمايد مگر آنكه فتواي آن مجتهد نزديك تر به احتياط باشد .
مساله 11 : مسائلي كه انسان غالباً به آنها احتياج دارد واجب است ياد بگيرد .
مساله 14 : اگر مكلّف مدتي اعمال خود را بدون تقليد انجام دهد در صورتي اعمال
او صحيح است كه بفهمد به وظيفة واقعي خود رفتار كرده است ، يا عمل او با فتواي
مجتهدي كه وظيفه اش تقليد از او بوده ، يا با فتواي مجتهد كه فعلاً بايد از او تقليد كند
مطابق باشد ، مگر عمل را طوري انجام داده باشد كه از گفتة آنان به احتياط نزديك تر
باشد كه در اين صورت هم صحيح است .
احكام طهارت
آب مطلق و مضاف
مساله 15 : آب يا مطلق است يا مضاف : آب مضاف آبي است كه آن را از چيزي
بگيرند. مثل آب هندوانه وگلاب ، يا با چيزي مخلوط باشد ، مثل آبي كه به قدري با گل
و مانند آن مخلوط شود كه ديگر به آن اب نگويند ، و غير اينها آب مطلق است ، و آن
بر پنج قسم است : اول آب كر .دوم آب قليل . سوم آب جاري . چهارم آب باران .
پنجم آب چاه .
-1 آب كٌر
1 احكام ويژه خواهران 0
مساله 16 : آب كر مقدار آبي است كه اگر در ظرفي كه دراز وپهنا و گودي آن در
سه وجب و نيم است بريزند آن ظرف را پركند .
مساله 17 : اگر عين نجس مانند بول و خون به آب كر برسد چنانچه به واسطه آن بو
يا رنگ يا مزة آب تغيير كند آب نجس مي شود ، و اگر تغيير نكند نجس نمي شود .
مساله 18 : اگر بوي آب كر به واسطة غيرنجاست تغيير كند ، نجس نمي شود .
مساله 19 : اگر عين نجس مانند خون به آبي كه بيشتر از كر است برسد و بو يا
رنگ يا مزة قسمتي از آن را تغيير دهد ، چنانچه مقداري كه تغيير نكرده ، كمتر از كر
باشد تمام آب نجس مي شود. و اگر به اندازة كر يا بيشتر باشد فقط مقداري كه بو يا
رنگ يا مزة آن تغيير كرده نجس مي شود .
مساله 21 : اگر چيزي نجس را زير شيري كه متصل به كر است بشويند آبي كه از
آن چيز مي ريزد اگر متّصل به كر باشد و به واسطه نجاست بو يا رنگ يا مزة ان تغيير
نكرده باشد پاك است .
مساله 22 : اگر مقداري از آب يخ ببندد و باقي آن به قدر كر نباشد چنانچه نجاست
به اب آن برسد نجس مي شود ، و هر قدر از يخ هم آب شود نجس است .
-2 آب قليل
مساله 25 : آب قليل آبي است كه از زمين نجوشد و كمتر از كر باشد .
مساله 27 : آب قليلي كه براي بر طرف كردن عين نجاست روي چيز نجس ريخته
شود و از آن جدا گردد نجس است و بايد از آب قليلي هم كه بعد از بر طرف شدن عين
نجاست براي آب كشيدن چيز نجس روي آن مي ريزند و از آن جدا مي شود
اجتناب كنند . ولي آب كه با آن مخرج بول و غائط را مي شويند با پنج شرط پاك است
. اول آنكه بو يا رنگ يا مزه آب به واسطه نجاست تغيير نكرده باشد، دوم نجاستي از
1 احكام ويژه خواهران 1
خارج به آن نرسيده باشد ، سوم نجاست ديگري مثل خون يا بول يا غائط بيرون نيامده
باشد، چهارم ذر.ه هاي غائط در آب پيدا نباشد ، پنجم بيشتر از مقدار معمول نجاست به
اطراف مخرج نرسيده باشد .
-3 آب جاري
مساله 29 : آب جاري اگر چه كمتر از كر باشد چنانچه نجاست به آن برسد تا وقتي
بو يا رنگ يا مزه آن به واسطه نجاست تغيير نكرده پاك است .
مساله 30 : اگر نجاستي به آب جاري برسد ، مقداري از آن كه بو يا رنگ يا مزه
اش به واسطه نجاست تغيير كرده نجس است و طرفي كه متّصل به چشمه است اگر چه
كمتر از كر باشد پاك است. و آبهاي ديگر نهر اگر به اندازه كر باشد يا به واسطه آبي
كه تغيير نكرده به آب طرف چشمه متّصل باشد پاك و گرنه نجس است .
مساله 31 : آب چشمه اي كه جاري نيست ولي طوري است كه اگر از آن بردارند
باز مي جوشد حكم آب جاري دارد ، يعني اگر نجاست به آن رسيد تا وقتي بو يا رنگ يا
مزه آن به واسطه نجاست تغيير نكرده پاك است .
مساله 35 : آب لوله هاي حمام كه از شيرها و دوش ها مي ريزد اگر متصل به كر
باشد مثل آب جاري است ، و آب لوله هاي عمارات اگر متّصل به كر باشد در حكم آب
كر است .
مساله 36 : آبي كه روي زمين جريان دارد ولي از زمين نمي جوشد ، چانچه كمتر
از كر باشد و نجاست به آن برسد نجس مي شود . اما اگر از بالا با فشار به پائين بريزد
چنانچه نجاست به پايين آن برسد بالاي آن نجس نمي شود.
-4 آب باران
1 احكام ويژه خواهران 2
مساله 37 : اگر به چيز نجسي كه عين نجاست در آن نيست يك مرتبه ببارد جايي
كه باران به آن برسد پاك مي شود . و در فرش و لباس و مانند اينها فشار لازم نيست ولي
باريدن دو سه قطره فايده ندارد ، بلكه بايد طوري باشد كه بگويند باران مي آيد .
مساله 38 : اگر باران به عين نجس ببارد و به جاي ديگر ترشّح كند، چنانچه عين
نجاست همراه ان نباشد و بو يا رنگ يا مزة نجاست نگرفته پاك است . پس اگر باران بر
خون ببارد و ترشّح كند، چنانچه ذر.ه اي خون در آن باشد ، يا آنكه بو يا رنگ يا مزة
خون گرفته باشد نجس مي باشد .
مساله 40 : زمين نجسي كه باران بر آن ببارد پاك مي شود. و اگر باران بر زمين
جاري شود و بجاي نجسي كه زير سقف است برسد آن را نيز پاك مي كند.
مساله 41 : خاك نجسي كه بواسطة باران گل شود و آب آن را فراگيرد پاك است
ام.ا اگر فقط رطوبت به آن برسد پاك نمي شود.
-5 آب چاه
مساله 44 : آب چاهي كه از زمين مي جوشد اگر چه كمتر از كر باشد چنانچه
نجاست به آن برسد ، تا وقتي بو يا رنگ يا مزه آن به واسطة نجاست تغيير نكرده پاك
است ، ولي مستحب است بعد از رسيدن بعضي از نجاست ها مقداري كه در كتاب هاي
مفص.ل گفته شده از آب آن بكشند .
مساله 45 : اگر نجاستي در چاه بريزد و بو يا رنگ يا مزة آن را تغيير دهد، چنانچه
تغيير آب چاه از بين برود، موقعي پاك مي شود كه با آبي كه از چاه مي جوشد مخلوط
گردد.
احكام آبها
1 احكام ويژه خواهران 3
مساله 47 : آب مضاف كه معني آن گفته شد چيز نجس را پاك نمي كند ، وضو و
غسل هم با آن باطل است .
مساله 48 :اگر ذر.ه اي نجاست به آب مضاف برسد نجس مي شود.
مساله 55 : آبي كه پاك بوده و معلوم نيست نجس شده يا نه پاك است و آبي كه
نجس بوده و معلوم نيست پاك شده يا نه نجس است .
نجاسات
مساله 83 :ن جاسات يازده چيز است: اول بول ، دوم غائط ، سوم مني ، چهارم مردار
، پنجم خون ، ششم و هفتم سگ و خوك ، هشتم كافر ، نهم شراب، دهم فقاع ، يازدهم
عرق شتر نجاست خوار .
1و 2-بول و غائط
مساله 84 : بول و غائط انسان و هر حيوان حرام گوشتي كه خون جهنده دارد كه
نجس است ولي فضلة حيوانات « اگر رگ آن را ببرند خون از آن جستن مي كند »
كوچك مثل پشه و مگس كه گوشت ندارد پاك است .
مساله 85 : فضلة پرندگان حرام گوشت نجس است .
-3 مني
مساله 87 : مني حيواني كه خون جهنده دارد نجس است
-4 مردار
1 احكام ويژه خواهران 4
مساله 88 : مردار حيواني كه خون جهنده دارد نجس است ، چه خودش مرده باشد
يا به غير دستوري كه در شرع معين شده آن را كشته باشند . و ماهي چون خون جهنده
ندارد اگر چه در آب بميرد پاك است .
مساله 89 : چيزهايي از مردار كه مثل پشم و مو و كرك و استخوان و دندان روح
نداشته اگر از غير حيواني باشد كه مثل سگ نجس است، پاك مي باشد .
مساله 90 :ا گر از بدن انسان يا حيواني كه خون جهنده دارد در حالي كه زنده است
گوشت يا چيز ديگري را كه روح دارد جدا كنند نجس است .
مساله 91 : پوستهاي مختصر لب و جاهاي ديگر بدن كه موقع افتادن شان رسيده
اگر چه آنها را بكنند پاك است ، ولي بنابر احتياط واجب بايد از پوستي كه موقع
افتادنش نرسيده و آن را كنده اند اجتناب نمايند.
مساله 94 : دواجات روان و عطر و روغن و واكس و صابون كه از خارجه مي
آورند اگر انسان يقين به نجاست آنها نداشته باشد پاك است .
مساله 95 : گوشت و پيه و چرمي كه در بازار مسلمانان فروخته شود پاك است و
هم چنين است اگر يكي از اينها در دست مسلماني باشد ، ولي اگر بدانند آن مسلمان از
كافر گرفته و رسيدگي نكرده كه از حيواني است كه به دستور شرع كشته شده يا نه
نجس مي باشد . و نيز بنا بر احتياط واجب بداند مسلمان با آن معامله پاكي نموده پاك
است ولي اگر بداند رسيدگي نكرده نجس مي باشد.
-5 خون
مساله 96 : خون انسان و هر حيواني كه خون جهنده دارد يعني حيواني كه اگر رگ
آن را ببرند خون از آن جستن مي كند نجس است ، پس خون حيواني كه مانند ماهي و
پشه خون جهنده ندارند پاك مي باشد.
1 احكام ويژه خواهران 5
مساله 97 : اگر حيوان حلال گوشت را به دستوري كه در شرع معين شده بكشند و
خون آن به مقدار معمول بيرون آيد خوني كه در بدنش مي ماند پاك است . ولي اگر به
علت نفس كشيدن يا به واسطة اينكه سر حيوان در جاي بلندي بوده خون به بدن حيوان
برگردد آن خون نجس است .
مساله 98 : خوني كه در تخم مرغ مي باشد نجس نيست ولي خوردن آن حرام است
، و اگر خون را با زرده تخم مرغ به هم بزنند كه از بين برود خوردن زرده هم مانعي
ندارد.
مساله 99 : خوني كه گاهي موقع دوشيدن شير ديده مي شود نجس است و شير را
نجس مي كند .
مساله 100 : خوني كه از لاي دندان ها مي آيد ، نجس و خوردن آن حرام است
ولي اگر به واسطة مخلوط شدن با آب دهان از بين برود پاك است ، و فرو بردن آب
دهان در اين صورت اشكال ندارد.
مساله 101 : خوني كه به واسطة كوبيده شدن زير ناخن يا زير پوست مي ميرد، اگر
طوري شود كه ديگر به آن خون نگويند پاك است، و اگر به آن خون بگويند در
صورتي كه ناخن يا پوست سوراخ شود ، اگر مشقّت ندارد بايد براي غسل و وضو خون
را بيرون بياورند و اگر مشقّت دارد بايد اطراف آن را به طوري كه نجاست زياد نشود
بشويند و پارچه و يا چيزي مثل پارچه بر آن بگذارند و روي پارچه دست تر بكشند و
تيمم هم بكنند.
مساله 102 : اگر انسان نداند كه خون زير پوست مرده با گوشت به واسطه كوبيده
شدن به آن حالت درآمده پاك است .
مساله 103 :ا گر موقع جوشيدن غذا ذر.ه اي خون در آن بيافتد تمام غذا و ظرف آن
نجس مي شود . و جوشيدن و حرارت و آتش پاك كننده نيست .
1 احكام ويژه خواهران 6
مساله 104 : زردابه اي كه در حال بهبودي زخم در اطراف آن پيدا مي شود ، اگر
معلوم نباشد كه با خون مخلوط است پاك مي باشد.
-7-6 سگ و خوك
مساله 105 : سگ و خوك كه در خشكي زندگي مي كنند حتي مو و استخوان و
پنجه و ناخن و رطوبتهاي آنها نجس است ولي سگ و خوك دريائي پاك است .
-8 كافر
مساله 106 : كافر يعني كسي كه منكر خدا است ، يا براي خدا شريك قرار مي دهد ،
را قبول ندارد ، نجس است و . ياپيغمبري حضرت خاتم الانبياء محم.د بن عبدالله
همچنين است اگر در يكي از اينها شك. داشته باو نيز كسي كه ضروري دين يعني چيزي
را كه مثل نماز و روزه مسلمانان جزء دين اسلام مي دانند منكر شود چنانچه بداند آن
چيز ضروري دين است و انكار آن چيز برگردد به انكار خدا يا توحيد يا نبو.ت نجس مي
باشد ، و اگر ضروري دين بودن آن را نداند به طوري كه انكار آن به انكار خدا يا توحيد
يا نبو.ت بر نگردد بهتر آن است كه از او اجتناب كند .
مساله 107 : تمام بدن كافر حتي مو و ناخن و رطوبتهاي او نجس است .
مساله 110 : اگر مسلماني به يكي از دوازده امام دشنام دهد ، يا با آنان دشمني
داشته باشد نجس است .
-9 شراب
1 احكام ويژه خواهران 7
مساله 111 : شراب و هر چيزي كه انسان را مست مي كند ، چنانچه به خودي خود
روان باشد نجس است .
مساله 112 :ا لكل صنعتي كه براي رنگ كردن درب وميز وصندلي وماننداينها بكار
مي برند اگر انسان نداند از چيزي كه مست كننده و روان است درست كرده اند پاك مي
باشد .
-10 فقاع
مساله 115 : فقاع كه از جو گرفته مي شود و به آن آبجو مي گويند نجس است .
ولي آبي كه به دستور طبيب از جو مي گيرند و به آن ماء الشّعير مي گويند پاك مي باشد
.
عرق جنب از حرام
مساله 116 : عرق جنب از حرام نجس نيست ، ولي احتياط واجب آن است كه با
بدن يا لباسي كه به آن آلوده شده نماز نخوانند .
-11 عرق شتر نجاست خوار
مساله 120 : عرق شتر نجاست خوار نجس است ، ولي اگر حيوانات ديگر نجاست
خوار شوند از عرق آنها اجتناب لازم نيست .
مساله 121 : راه ثابت شدن نجاست: نجاست هر چيز از سه راه ثابت مي شود : او.ل
آنكه خود انسان يقين كند چيزي نجس است ، و اگر گمان داشته باشد چيزي نجس
است لازم نيست از آن اجتناب نمايد.بنابراين غذا خوردن در قهوه خانه و مهمانخانه هايي
1 احكام ويژه خواهران 8
كه مردمان لاابالي وكساني كه پاكي ونجسي رامراعات نمي كنند درآنها غذا مي خورند،
اگر انسان يقين نداشته باشد غذايي كه براي او آورده اند نجس است اشكال ندارد. دوم
آن كه كسي كه چيزي در اختيار اوست بگويد آن چيز نجس است ، مثلاً همسر انسان
يانوكر يا كلفت بگويدظرف يا چيز ديگري كه در اختيار او است نجس مي باشد، سوم
آنكه دو مرد عادل بگويند چيزي نجس است و نيز اگر يك نفر عادل هم بگويد چيزي
نجس است بنا بر احتياط واجب بايد از آن چيز اجتناب كرد .
مساله 123 : چيز نجسي كه انسان شك. دارد پاك شده يا نه نجس است ، و چيز
پاك را اگر شك. كند نجس شده يا نه پاك است . و اگر هم بتواند نجس بودن يا پاك
بودن آن را بفهمد لازم نيست وارسي كند .
مساله 124 : اگر بداند يكي از دو ظرف يا دو لباسي كه از هر دوي آنها استفاده مي
كند نجس شده و نداند كدام است بايد از هر دو اجتناب كند ، بلكه اگر مثلاً نمي داند
لباس خودش نجس شده يا لباسي كه بعد از اين علم از مورد ابتلاي او خارج شده و هيچ
از آن استفاده نمي كند و مال ديگري است باز هم واجب است كه از لباس خودش
اجتناب كند.
راه نجس شدن چيزهاي پاك
مساله 125 :ا گر چيز پاك به چيز نجس برسد و هر دو يا يكي از آنها به طوري تر
باشد كه تري يكي به ديگري برسد چيز پاك نجس مي شود و اگر تري به قدري كم
باشد كه به ديگري نرسد چيزي كه پاك بوده نجس نمي شود. .
مساله 126 : اگر چيز پاكي به چيز نجس برسد و انسان شك. كند كه هر دو يا يكي
از آنها تر بوده يا نه آن چيز پاك نجس نمي شود.
1 احكام ويژه خواهران 9
مساله 128 : زمين و پارچه و مانند اينها اگر رطوبت داشته باشد هر قسمتي كه
نجاست به آن برسد نجس مي شود و جاهاي ديگر آن پاك است و همچنين است خيار و
خربزه و مانند اينها .
مساله 129 : هر گاه شيره و روغن روان باشد همين كه يك نقطه از آن نجس شد
تمام آن نجس مي شود . ولي اگر روان نباشد نجس نمي شود.
مساله 131 : ا گر جايي از بدن كه عرق دارد نجس شود و عرق از آنجا به جاي
ديگر برود هر جا كه عرق به آن برسد نجس مي شود ، و اگر عرق به جاي ديگر نرود
جاهاي ديگر بدن پاك است .
مساله 132 : اخلاطي كه از بيني يا گلو مي آيد ، اگر خون داشته باشد ، جايي كه
خون دارد نجس و بقية آن پاك است ، پس اگر به بيرون از دهان يا بيني برسد ، مقداري
را كه انسان يقين دارد جاي نجس اخلاط به آن رسيده است ، و محلّي را كه شك. دارد
جاي نجس به آن رسيده يا نه پاك مي باشد .
مساله 133 : اگر آفتابه اي را كه ته آن سوراخ است روي زمين نجس بگذارند
چنانچه آب طوري زير آن جمع گردد كه با آب آفتابه يكي حساب شود ، آب آفتابه
نجس مي شود، بلكه اگر آب بر زمين جاري شود يا فرو رود در صورتي كه سوراخ
آفتابه به زمين نجس متّصل باشد ، باز هم بنا بر احتياط واجب بايد از آب آفتابه اجتناب
كرد ، ولي اگر سوراخ آن به زمين نجس متّصل نباشد و آب زير آفتابه هم با آب داخل
آن يكي حساب نشود آب آفتابه نجس نمي شود.
احكام نجاسات
مساله 135 :ن جس كردن خط و ورق قرآن حرام است ، و اگر نجس شود بايد فوراً
آن را آب بكشند .
2 احكام ويژه خواهران 0
مساله 136 : اگر جلد قرآن نجس شود در صورتي كه بي احترامي به قرآن باشد
بايد آن را آب بكشند .
مساله 141 : خوردن و آشاميدن چيز نجس حرام است و نيز خورانيدن عين نجس به
اطفال درصورتي كه ضررداشته باشدحرام مي باشد.بلكه اگر ضرر هم نداشته باشد بايد
ازآن خودداري كنند،ولي خوراندن غذاهايي كه نجس شده است به اطفال حرام نيست.
مساله 143 :ا گر انسان ببيند كسي چيز نجسي را مي خورد يا با لباس نجس نماز مي
خواند لازم نيست به او بگويد .
مساله 144 : اگر جايي از خانه و يا فرش كسي نجس باشد و ببيند بدن يا لباس يا
چيز ديگر كساني كه وارد خانة او مي شوند با رطوبت به جاي نجس رسيده است لازم
نيست به آنان بگويد .
مساله 145 :ا گر صاحب خانه در بين غذا خوردن بفهمد غذا نجس است ، بايد به
مهمان ها بگويد اما اگر يكي از مهمان ها بفهمد لازم نيست به ديگران خبر دهد ، ولي
چنانچه طوري با آن معاشرت دارد كه مي داند كه به واسطة نگفتن خود او هم نجس مي
شود بايد بعد از غذا به آنان بگويد .
مساله 146 : اگر چيزي را كه عاريه كرده نجس شود اگر بداند كه صاحبش آن
چيز را در خوردن و آشاميدن استعمال مي كند واجب است به او بگويد .
م.طهرات
2 احكام ويژه خواهران 1
مساله 148 : ده چيزنجاست را پاك مي كند و آنها را مطهرات گويند : او.ل آب ،
دوم زمين، سوم آفتاب ، چهارم استحاله . پنجم انتقال ، ششم اسلام، هفتم تبعي.ت ، هشتم
بر طرف شدن عين نجاست، نهم استبراء حيوان نجاست خوار ، دهم غائب شدن مسلمان.
-1 آب
مساله 149 : آب با چهار شرط چيز نجس را پاك مي كند : او.ل آنكه مطلق باشد؛
پس آب مضاف مانند گلاب و عرق بيد چيز نجس را پاك نمي كند ، دوم آنكه پاك
باشد ، سوم آنكه وقتي چيز نجس را مي شويند آب مضاف نشود و بو يا رنگ يا مزة آن
به واسطة نجاست تغيير نكند ،چهارم آنكه بعد از آب كشيدن چيز نجس عين نجاست در
آن نباشد و پاك شدن چيز نجس با آب قليل يعني آب كمتر از كر ،شرطهاي ديگري هم
دارد كه بعداً گفته مي شود .
مساله 150 : ظرف نجس را با آب قليل بايد سه مرتبه شست ، بلكه در كر و جاري
هم احتياط سه مرتبه است گرچه اقوي كفايت يك مرتبه است ، ولي ظرفي كه سگ
ليسيده يا از آن ظرف آب يا چيز روان ديگر خورده ، بايد او.ل با خاك پاك خاك مال
كرد و بعد بنابر احتياط واجب دو مرتبه در كر يا جاري يا آب قليل شست ، و همچنين
ظرفي را كه آب دهان سگ در آن ريخته بنابر احتياط واجب بايد پيش از شستن خاك
مال كرد .
مساله 159 : اگر چيز نجس را بعد از بر طرف كردن عين نجاست ، يك مرتبه در
آب كر يا جاري فرو برند كه آب به تمام جاهاي نجس آن برسد پاك مي شود . و
احتياط واجب آن است كه فرش و لباس و مانند اينها را طوري فشار يا حركت دهند كه
آب داخل خارج شود. .
مساله 160 :ا گر بخواهند چيزي را كه به بول نجس شده با آب قليل آب بكشند ،
چنانچه يك مرتبه آب روي آن بريزند و از آن جدا شود در صورتي كه بول در آن چيز
نمانده باشد ، يك مرتبه ديگر كه آب روي آن بريزند پاك مي شود .ولي در لباس و
فرش و مانند اينها بايد بعد از هر دفعه فشار دهند تا غساله آن بيرون آيد (و غساله آبي
2 احكام ويژه خواهران 2
است كه معمولاً در وقت شستن و بعد از آن از چيزي كه شسته مي شود خود به خود يا
به وسيلة فشار بيرون مي ريزد. )
مساله 162 : ا گر چيزي به غير بول نجس شود ، چنانچه بعد از بر طرف كردن
نجاست يك مرتبه آب روي آن بريزند و از آن جدا شود پاك مي گردد . و نيز اگر در
دفعة او.لي كه آب روي آن مي ريزند نجاست آن بر طرف شود و بعد از بر طرف شدن
نجاست هم آب روي آن بيايد پاك مي شود . ولي در هر صورت لباس و مانند آن را
بايد فشار دهند تا غساله آن بيرون آيد .
مساله 164 : اگر ظاهر گندم و برنج و صابون و مانند اينها نجس شود به فرو بردن
در كر و جاري پاك مي گردد. و اگر باطن آنها نجس شود پاك نمي گردد.
مساله 165 : اگر انسان شك. كند كه آب نجس به باطن صابون رسيده يا نه باطن آن
پاك است .
مساله 166 : اگر ظاهر برنج و گوشت و يا چيزي مانند اينها نجس شده باشد ،
چنانچه آن را در ظرفي بگذارند و سه مرتبه آب روي آن بريزند و خالي كنند پاك مي
شود . و ظرف آن هم پاك مي شود . ولي اگر بخواهند لباس يا چيزي را كه فشار لازم
دارد در ظرفي بگذارند و آب بكشند بايد در هر مرتبه كه آب روي آن مي ريزند آن را
فشار دهند و ظرف را كج كنند ، تا غساله اي كه در آن جمع شده بيرون بريزد .
مساله 168 :ا گر لباسي را در كر يا جاري آب بكشند و بعد مثلاً لجن آب در آن
ببينند ، چنانچه احتمال ندهند كه جلوگيري از رسيدن آب كرده آن لباس پاك است.
مساله 170 : هر چيز نجس تا عين نجاست را از آن بر طرف نكنند پاك نمي شود.
ولي اگر بو يا رنگ نجاست در آن مانده باشد اشكال ندارد. پس اگر خون را از لباس
برطرف كنند و لباس را آب بكشند و رنگ خون در آن بماند پاك مي باشد ، ام.ا چنانچه
به واسطة بو يا رنگ يقين كنند يا احتمال دهند كه ذره هاي نجاست در آن چيز مانده
نجس است .
2 احكام ويژه خواهران 3
مساله 171 : اگر نجاست بدن را در آب كر يا جاري بر طرف كنند بدن پاك
مي شود و بيرون آمدن و دوباره در آب رفتن لازم نيست .
مساله 172 : غذاي نجسي كه لاي دندانها مانده اگر آب در دهان بگردانند و به تمام
غذاي نجس برسد پاك مي شود.
مساله 175 : گوشت و دنبه اي كه نجس شده مثل چيزهاي ديگر آب كشيده مي
شود و همچنين است اگر بدن يا لباس ، چربي كمي داشته باشد كه از رسيدن آب به آنها
جلوگيري نكند.
مساله 177 : چيز نجسي كه عين نجاست در آن نيست ، اگر زير شيري كه متصل
به كر است يك دفعه بشويند پاك مي شود ، و نيز اگر عين نجاست در آن باشد، چنانچه
عين نجاست آن ، زير شير يا به وسيلة ديگر بر طرف شود ، و آبي كه از آن چيز مي
ريزد بو يا رنگ يا مزه ديگري به واسطه نجاست به خود نگرفته باشد با آب شير پاك مي
گردد. ام.ا اگر آبي كه از آن مي ريزد بو يا رنگ يا مزة ديگري به واسطة نجاست به خود
گرفته باشد بايد به قدري آب شير روي آن بريزند تا در آبي كه از آن جدا مي شود بو يا
رنگ يا مزة ديگري به واسطة نجاست نباشد .
مساله 178 : اگر چيزي را آب بكشد و يقين كند پاك شده و بعد شك. كند كه
عين نجاست را از آن بر طرف كرده يا نه ، چنانچه موقع آب كشيدن متوج.ه بر طرف
كردن عين نجاست بوده آن چيز پاك است و اگر متوج.ه بر طرف كردن عين نجاست
نبوده بنا بر احتياط متسحب بايد دوباره آن را آب بكشد .
-2 زمين
مساله 183 : زمين با سه شرط كف پا و ته كفش نجس را پاك مي كند او.ل آنكه
زمين پاك باشد. دوم آنكه خشك باشد . سوم آنكه اگر عين نجس مانند خون و بول، يا
متنج.س مثل گلي كه نجس شده در كف پا و ته كفش باشد به واسطة راه رفتن يا ماليدن
پا به زمين بر طرف شود. و نيز زمين بايد خاك يا سنگ يا آجر فرش و مانند اينها باشد و
2 احكام ويژه خواهران 4
يا راه رفتن روي فرش و حصير و سبزه ، كف پا و ته كفش نجس پاك نمي شود ، و اگر
به واسطة غير راه رفتن نجس شده باشد پاك شدنش به واسطة راه رفتن اشكال دارد .
مساله 184 : پاك شدن كف پا و ته كفش نجس به واسطة راه رفتن روي آسفالت
و روي زمين كه با چوب فرش شده محلّ اشكال است .
مساله 185 :ب راي پاك شدن كف پا و ته كفش بهتر است پانزده قدم يا بيشتر راه
بروند ، اگر چه به كمتر از پانزده قدم يا ماليدن پا به زمين نجاست بر طرف شود .
مساله 187 : بعد از آنكه كف پا يا ته كفش نجس به واسطة راه رفتن پاك شد
مقداري از اطراف آن هم كه معمولاً به گل آلوده مي شود اگر زمين يا خاك به آن
اطراف برسد پاك مي گردد .
-3 آفتاب
مساله 191 : آفتاب ، زمين و ساختمان و چيزهايي كه مانند در و پنجره در ساختمان
به كاربرده شده ، و همچنين ميخ را كه به ديوار كوبيده اند و جزء ساختمان حساب مي
شود با شش شرط پاك مي كند : او.ل آنكه چيز نجس به طوري تر باشد كه اگر چيز
ديگري به آن برسد تر شود ، پس اگر خشك باشد بايد به وسيله اي آن را تر كنند تا
آفتاب آن را خشك كند ، دوم آنكه اگر عين نجاست در آن چيز باشد پيش از تابيدن
آفتاب آن را بر طرف كنند ، سوم آنكه چيزي از تابيدن آفتاب جلوگيري نكند ، پس اگر
آفتاب از پشت پرده يا ابر و مانند اينها بتابد و چيز نجس را خشك كند ، آن چيز پاك
نمي شود ، ولي اگر ابر به قدري نازك باشد كه از تابيدن آفتاب جلوگيري نكند اشكال
ندارد . چهارم آنكه آفتاب به تنهايي چيز نجس را خشك كند پس اگر مثلاً چيز نجس به
واسطة باد و آفتاب خشك شود پاك نمي گردد ، ولي اگر باد به قدري كم باشد كه
نگويند به خشك شدن چيز نجس كمك كرده اشكال ندارد . پنجم آنكه آفتاب مقداري
از بنا و ساختمان را كه نجاست به آن فرو رفته يك مرتبه خشك كند ، پس اگر يك
مرتبه بر زمين و ساختمان نجس بتابد و روي آن را خشك كند ، و دفعة ديگر زير آنرا
خشك نمايد ، فقط روي آن پاك مي شود و زير آن نجس مي ماند . ششم آنكه ما بين
2 احكام ويژه خواهران 5
روي زمين يا ساختمان كه آفتاب به آن مي تابد و داخل آن هوا يا جسم پاك ديگري
فاصله نباشد .
مساله 192 : آفتاب حصير نجس را پاك مي كند و همچنين درخت و گياه به
واسطة آفتاب پاك مي شود.
-4 اِس.تِحاله
مساله 195 :ا گر جنس چيز نجس به طوري عوض شود كه به صورت چيز پاكي
درآيد پاك مي شود ، و مي گويند استحاله شده است . مثل آنكه چوب نجس بسوزد و
خاكستر گردد . يا سگ در نمكزار فرو رود و نمك شود ، ولي اگر جنس آن عوض
نشود مثل آنكه گندم نجس را آرد كنند يا نان بپزند پاك نمي شود.
-5 كم شدن دو سوم آب انگور
مساله 202 : آب انگوري كه جوش آمده پيش از آنكه ثلثان شود،يعني دو قسمت
آن كم شود و يك قسمت آن بماند نجس نيست،ولي خوردن آن حرام است،ولي اگر
ثابت شودكه مست كننده است حرام ونجس مي باشد، و فقط به سركه شدن پاك
وحلال مي شود.
-6 انتقال
مساله 205 : اگر خون بدن انسان و يا خون حيواني كه خون جهنده دارد ، يعني
حيواني كه وقتي رگ آن را ببرند خون از آن جستن مي كند به بدن حيواني كه خون
جهنده ندارد برود و خون آن حيوان حساب شود پاك مي گردد



:: بازدید از این مطلب : 369